Sonny (Al Pacino) geçimini dolandırıcıktan sağlayan bir adamdır. Arkadaşı Sal (John Cazale) ile banka soymaya karar verirler. Ancak soyacakları bankada para bitmiştir, işler çoktan karışmıştır ve bankanın kapısına polisler ve gazetecilerden kurulu bir ordu yığılmıştır. Tek çareleri bankadakileri rehin almak olan ikili; gerilen sinirleri ve hayatlarında ilk kez bu kadar büyük bir işin altında kalmalarından dolayı soygunun kontrolünü iyiden iyiye kaybeder. İkilinin bankada çalışan kişilerle kurduğu ilişkileri izlerken kendilerini daha çok tanıma fırsatı buldukça, suçluların kafamızdaki kanun kaçağı algısından farklı kişiler olduğunu idrak ederiz.
Al Pacino'nun ilk iki Godfather filminden sonra, yine Godfather'daki silik ağabeyi oynayan John Cazale'le rol aldığı Dog Day Afternoon kimileri için geri planda kalmış, kimileri içinse yıllar sonra bile açılıp ara ara izlenesi bir film. Ben tabi ki ikinci gruba dahilim. 1975 yılı tarihli, yönetmen Sidney Lumet'in çektiği film gerçekçi bir kara mizah olarak nitelendirilebilir.
Filmin başındaki giriş sahnesinde, dakikalarca New York'u izleten film, bazı seyircilere "Yeter!" dedirtse de; filmdeki kişi ve olayların aslında o gün New York'ta olan milyonlarcasından bir farkının olmadığını gözlerimizin önüne serer.
Yine filmin hemen başında, 3 kişiden kurulu olan soygun timinde, arabayı kullanacak kişinin korkması ve soygundan vazgeçmesi, Sonny'ye "İyi de, biz eve nasıl gideceğiz?" sorusunu sordurur. Bu soru, Sonny'nin aslında bir sokak dolandırıcısı olduğu, böyle büyük işlere karışmak için çok büyük bir sebebi olması gerektiği ve filmin devamında da göreceğimiz gibi asla birilerini öldürebilecek bir adam olmadığını da kanıtlar. Naif karakterdir Sonny. Partneri Sal de Sonny'den pek farklı durumda değildir. Filmin bir diğer yanı da tüm zamanların en önemli klasiklerinden biri olan Dog Day Afternoon'un, gerçek bir olaya dair yazılan bir makaleden esin alınmış olmasıdır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder