You look like gold..."
Bernardo Bertolucci sinemasının çok efsane bir takipçisi değilim. Biraz geçenlerde kaybettiğimiz Metin Erksan'ın deyişlerinden, biraz da çocukluğumda nereden olduğunu bilmediğim bir şekilde beynime işlemiş olmasından dolayı, bu yönetmenin adında hep bir çekicilik buldum. İtalyan sinemasından, sanırım beş kişi say deseler ilk sırada onun adını söylerim. Dediğim gibi, sıkı bir takipçisi sayılmam muhtemelen, çünkü sadece en meşhur filmlerini izlemiştim. 'Last Tango in Paris' ve 'The Dreamers' izlediğim iki meşhur filmiydi.
Cuma gecesi üçüncü bir Bertolucci filmi izledim. 'The Stealing Beauty'...
Başrollerinde Liv Tyler, Jeremy Irons gibi Hollywood'da nam salmış oyuncuların yer aldığı, yer yer diğer filmlerden de tanıdığımız zamanımızın ünlü yan karakterleriyle bezenmiş bir film. Fena olmayan bir film. Fakat ne yazık ki 'The Dreamers'tan sonra izlenmemesi gereken bir filmmiş, bunu tecrübemle sabitlemiş oldum.
Konusuna çok girecek değilim, herhangi bir sinema sitesinde filmle ilgili bilgilere ulaşmak mümkün... Genel olarak diyaloglarıyla etkileyen ve aynı kafaları farklı yollardan yakalayabilmiş bir karakter bütününe sahip filmde beni en çok etkileyen, her zamanki gibi filmin müzikleri oldu. Zaten şu film yönetme kısımlarında, en hoşuma giden fikirlerin hep müzik dinlerken aklıma gelmesi sanırım artık yavaş yavaş beğenilerimin oturduğu ve müziksiz hiçbir şey olamayacağına dair bir psikoloji geliştirdiğimin habercisi... Neyse ki bu benim sorunum sevgili okur, dağıtmayayım...
İşte o filmden bir müzik var aşağıda. Benim en çok dinlediğim şarkılardan biriyle Bertolucci filminde karşılaşmak, çok itikat sahibi olmayan bünyemde bir işaret almışlık algısı yarattı...
Buyurunuz efendim. Glory Box by Portishead
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder