Bakarken Ardından...

Sevdiğimi, aradan uzun yıllar geçtikten sonra fark ettiğim şeyler oluyor. Olmamış bir ilişki, çok dinlemediğim bir şarkı, gitmenin zulüm geldiği mekanlar ve daha niceleri... Hepsini bir süre sonra düşünürken buluyorum kendimi. Var sen anla halimi, bu kafa çok üzüyor beni bazen! Neyse ne, bu seferki aklımı kurcalayan bir şarkı mesela; adam orada yırtınırcasına, boynunda damar bırakmamacasına söylüyor şarkıyı ve fakat aklında bir lokma yer etmemiş olduğunu görüyorsun. Sonra bir gün, başka adamlar okuluna geliyor ve 'Diyemedim' diye böğürüyorsun gecenin karanlığına doğru...

Ayna fanı olarak büyümüş tüm çocukların sevdiği adamdır Erhan Güleryüz. Ve sinirle arkasından konuştuğu adamdır Cemil Özeren -grubun kel adamı (belki de sırf bu yüzden gitti kim bilir!?)-. Ama bu şarkıyı bu kez kendilerine hayran bir çocukluk geçirmiş olarak, Ayna'nın değil de; Athena Gökhan'ın sesinden dinlemek daha bir makbule geçti benim için...

Duymamışlar sevinsin, duymuş buyuranlar dinleyip keyiflensin; ne diyeyim...