Güzel Bir Özgürlük...

Galatasaray Üniversitesi (GSÜ) tarihinin en yoğun siyasi dönemini geçiriyor olmalı. Dönemin getirdiklerini, bu yıl pek çok farklı olayda gördük ama nihayetinde aklımızda kalan en taze şeyler son yaşadıklarımızdır. Öyle değil? İşte tam da buna dayanarak Redd'den bahsetmek istiyorum biraz. Çünkü Redd'in ve hatta Athena'nın tutuklu öğrenci kardeşimiz Cihan'a selamı, nedense en aklımda kalan kısımları. Bir de Don Kişot adlı parçada 4 dakika boyunca inmeyen yumruk yapılmış sol kollarımız... Redd'in Cihan'a selamı, diyorduk, evet... Daha doğrusu Cihan'ın nezdinde, içeride olan 600 civarı mahkum öğrenciye giden selamı...


Redd'in politik duruşu bilinir, severim duruşlarını ve fakat kendilerini sevmem henüz mantıklı düşünemediğim yıllara dayanıyor. Lise yıllarıma, ergenliğinin baharında gezinen ve okula servisle gidip gelen bir çocuğun, her sabah aynı playlisti yayınlayan radyo istasyonunda müzik dinlediği günlere... Ve dahası Redd-i Cehalet günlerine...

Sevgili dostları görmek pek zor olmuyor özellikle İstanbul'a teşrif ettiğimden beri. Ve fakat bu karşılaşmaların hep de seçilmiş gibi, önemli zamanların üzerine tekabül etmesi, hayatta tesadüflere inanmayan bir adam olarak bana, "Acaba?" diye sordurttu, kendi kendime.

Yani 8 Temmuz'da gidiyoruz Arena'ya, Bon Jovi konserine... Ön grup olarak çıkıyor Redd ve tam da Ahmetler, Nedimler yeni girmişler içeriye, ne zaman çıkacakları meçhul...

Sonra artık biraz da sembol haline gelmiş bir dava üzerine GSÜ'ye gelip, "Hadi!" diyorlar ne bok yediği belli olmayan havaya rağmen. Kuliste neler döndü bilinmese de, seviyorum Redd'i. Ve daha normal şartlar altında dinlemek istiyorum. Güzel bir özgürlük varken bu gece...

Sol kollar havada. Yumruklar sıkılı. Ama bu kez sadece, keyiften mayışmış suratlar; kederden değil!